Een paar jaar geleden kwam ik bij toeval, tijdens het fietsen, in het plaatsje Haarzuilens terecht. Het dorp hoort inmiddels, door de almaar uitbreidende stadsgrenzen, bij de stad Utrecht maar dat heeft men volgens mij vergeten tegen de Haarzuilers te vertellen. Men heeft zoveel aandacht besteed aan de authenticiteit van dit dorp, dat je het gevoel hebt dat je een aantal eeuwen terug in de tijd gaat. Toen ik vervolgens een stukje verder fietste trof ik net buiten het dorp, ineens een gigantisch sprookjesachtig kasteel aan.
Het kasteel heeft betere en slechtere tijden gekend want het is door de eeuwen heen, een aantal keer beschadigd en opnieuw opgebouwd. In 1674 is het ernstig beschadigd door het noodweer dat er ook voor heeft gezorgd dat een deel van de kerk van de Dom in Utrecht en de kerktoren van de Nicolaaskerk in IJsselstein was ingestort. Eind 19e eeuw was er eigenlijk niets meer over van het kasteel dan een ruïne maar het was nog steeds eigendom van de familie van Zuylen.
Toen gebeurde er iets opmerkelijks. In 1890 erfde baron Étienne van Zuylen van Nyevelt van de Haar de kasteelruïne. Étienne was getrouwd met barones Hélène de Rothschild, een erfgename van de rijke bankiersfamilie De Rothschild. Deze hebben het kasteel volledig hersteld en het oude dorp Haarzuilens opgekocht en afgebroken om een Romeinse tuin aan te leggen. Zij hebben vervolgens een kilometer verderop een nieuw dorp gebouwd welke de oorspronkelijke inwoners van Haarzuilens konden pachten van de kasteelheer.
Dus zowel het dorp als het kasteel in hun huidige vorm zijn eigenlijk pas 120 jaar oud en daarmee zijn beiden dus relatief jong. Hierdoor krijg je dus een beetje het gevoel bij het kasteel en zijn omgeving dat je op een filmset bevindt. Dat gevoel wordt nog eens bekrachtigd als je, bij een bezoek aan het kasteel, al de filmsterren ziet die bij de familie van Zuylen op bezoek zijn geweest in dit kasteel. Roger Moore, Michael Caine, Sophia Loren en Brigitte Bardot is een greep uit de namen van de beroemdheden die hier te gast zijn geweest in de meest recente glorietijd van dit kasteel (ergens tussen 1945 en 1985). Dit zijn wel de feestjes waar je bij had willen zijn.
Het kasteel en het landgoed zijn sinds 2000 eigendom geworden van stichting Kasteel de Haar welke deze normaal gesproken openstelt voor het publiek. Alleen het kleinere châtelet (op de achtergrond) is gesloten voor het publiek en wordt in de maand september nog altijd bezocht door de familie van Zuylen en hun gasten.
Op dit moment is het kasteel gesloten vanwege de verordeningen rondom Corona en ligt het kasteel er nu beeldschoon maar verlaten bij. Een zowel visueel als emotioneel contrast.